Hoe de overgang je werk (stilletjes) beïnvloedt

Opvliegers, brain fog, tranen bij de printer... De overgang doet meer met je werk dan je denkt. Je concentratie wankelt, je lontje wordt korter en ineens twijfel je aan dingen waar je vroeger zeker van was. In deze blog neem ik je mee in wat ik in mijn praktijk zie, wat de overgang (stilletjes) doet met je werk, en hoe je er met iets meer zachtheid, én humor, naar kunt kijken. Inclusief boekentip die je misschien ook even aan je partner wilt laten lezen ;-)

In mijn praktijk spreek ik regelmatig vrouwen die merken dat de overgang niet alleen lichamelijk, maar ook mentaal en emotioneel impact heeft. Werk, energie, concentratie, alles lijkt even door de war geschud.

Rennen, vliegen, opvliegers, zweten...

Wat wilde ik hier ook alweer zeggen?

Waarom voel ik me zo emotioneel?

En waarom irriteert alles me vandaag?!

Herkenbaar? Je bent niet alleen. Toch praten we er op de werkvloer nog verrassend weinig over. Deze week is het de Week van de Overgang, een goed moment om hier wat meer woorden aan te geven. Zelf ben ik me verder aan het verdiepen en 'lees' ik "Oomen stroomt over" van Francine Oomen. Een (h)eerlijk, herkenbaar en soms hilarisch boek vol inzichten over deze hormonale rollercoaster. Voor de beelddenkers onder ons: een aanrader!

Wat ik merk, is dat veel vrouwen niet direct de link leggen tussen de overgang en hoe ze zich op het werk voelen. Maar het sluipt erin:

• Concentratieverlies, terwijl je altijd scherp was.

• Slechter slapen, dus overdag een korter lontje.

• Emoties die sneller omhoogkomen en soms ook tranen op onverwachte momenten.

• Twijfel aan jezelf, terwijl je allang bewezen hebt wat je waard bent.

• Aankomen, terwijl je niet meer (of zelfs minder!) eet dan anders.

• Hormonen husselen vrolijk verder, maar jij voelt je allesbehalve in balans.

Wat kan helpen, is mildheid. Gun jezelf pauzes. Breng ritme aan in je werkdag. En als het kan: maak het bespreekbaar met een collega of leidinggevende. Je hoeft hier niet alleen doorheen. En over pauzes gesproken... De overgang is eigenlijk één lange pauzefase, maar dan zonder het ontspannende effect. Voor veel vrouwen begint het ergens rond hun 40e (de pre-menopauze), gevolgd door de peri-menopauze (vaak tussen 45 en 52) en daarna de post-menopauze, die nog jaren kan duren. En nee, voor de controle liefhebbers onder ons: er is geen vaste eindtijd. De een fietst er vrij soepel doorheen, de ander komt zichzelf behoorlijk tegen.

De overgang is niet alleen een hormonale achtbaan, maar soms ook gewoon een rommelige, verwarrende fase waarin niets meer vanzelf lijkt te gaan. Als je beter begrijpt wat er in je lijf en hoofd gebeurt, kun je met wat meer zachtheid naar jezelf kijken. En dat is misschien wel het belangrijkste in deze levensfase: niet harder werken of jezelf voorbijlopen, maar leren om op een andere manier met jezelf samen te werken.

En wil je hier met een tikje humor, een lach en een flinke dosis herkenning naar kijken? Lees dan vooral de boekentip hierboven. Want soms is een beetje lachen om de chaos precies wat je nodig hebt óf geef ’m aan je partner, dan kunnen jullie er samen af en toe om lachen.